پدر و مادر وظیفه تربیت کودک را برعهده دارند و سعی و تلاش میکنند تا فرزندی خوب تربیت کنند. تنبیه کودکان در مواقعی برای تغییر رفتار کودک مناسب است ولی نه تنبیه بدنی. در برخی از مواقع پدر و مادر از تنبیه فیزیکی و دیگر تنبیه‌ها مانند منع استفاده از وسایل و یا منع خروج از اتاق استفاده میکنند. هر پدر و مادری برای تربیت کودک خود اخلاق و رفتاری را در نظر می‌گیرد که بر اساس آن با کودک خود رفتار می‌کند و می‌خواهد که کودکشان همان رفتار و اخلاق را داشته باشد.
زمانی که کودک برخلاف تصور و فکر والدین رفتار می‌کند والدین تصمیم به تنبیه کودک می‌گیرند که تنبیه در جای مناسب خوب است و باعث می‌شود کودک به رفتار اشتباه خود پی ببرد و دیگر آن رفتار را انجام ندهد ولی تنبیه، هم باید مناسب سن‌وسال و میزان خطا و اشتباه کودک باشد. هرگز والدین نباید کودک را تنبیه بدنی کنند، زیرا با تنبیه بدنی نه‌تنها رفتار غلط کودک اصلاح نمی‌شود بلکه کودک، با تنبیه بدنی لجبازی می‌کند و رفتار اشتباه خود را تکرار می‌کند.
پدر و مادر نباید در برابر خطا و اشتباه کودک سرسختانه رفتار کنند و کودک را با هر اشتباهی تنبیه و دعوا کنند فقط کافی است رفتار و یا کار اشتباه کودک را به کودک بگویید و راه و رفتار درست را به کودک آموزش دهند تا کودک با آگاهی رفتار مناسب را انجام دهد. در این مقاله می‌خواهیم درمورد تنبیه کودکان و تأثیر تنبیه در آینده کودکان صحبت کنیم:
تنبیه کودکان و تأثیر تنبیه در آینده آنها
روان‌شناسان و محققان می‌گویند کودکانی که در کودکی توسط والدین تنبیه بدنی شده‌اند بیشتر در بزرگسالی به بیماری‌های روانی مبتلا میشوند. والدین تصور میکنند با تنبیه کودک بصورت بدنی می‌توانند از بروز و انجام رفتار بدی که کودک داشته است جلوگیری کنند و کودک را از رفتار اشتباه خودآگاه سازند درحالی‌که چنین نیست، کودکی که تنبه بدنی می‌شود از ترس خود شاید رفتار اشتباه را انجام ندهد ولی، از نظر روحی و روانی آسیب می‌بیند و در بزرگسالی رفتارهای پرخطر را انجام می‌دهد.
کودکانی که قبل از 5 سالگی تنبیه بدنی میشوند از سن 5 سالگی رفتارهایی مانند: پرخاشگری، فریاد زدن، خرابکاری، بد رفتاری و… را انجام می‌دهند. کودکانی که هیچگاه تنبیه بدنی نشده‌اند رفتار مناسب و خوبی در آینده خواهند داشت و از اعتمادبه‌نفس بالایی برخوردار خواهند بود و اعتمادبه‌نفس، خود نقش کلیدی در موفقیت افراد دارد و این کودکان روابط اجتماعی بالایی هم خواهند داشت.
روش‌های جایگزین برای تنبیه کودکان
تنبیه بدنی کودکان، توسط والدین نشان‌دهنده این است که پدر و مادر در برابر رفتار اشتباه کودک مهارت و آگاهی لازم، برای رفتار درست را ندارند و در مقابل مشکلات و اخلاق و رفتار غلط کودک بد ترین راه ممکن را انتخاب میکنند. کودکانی که تنبیه بدنی میشوند به‌مرورزمان به کتک خوردن عادت میکنند و در مقابل رفتار غلط خود می‌گویند: که چه می‌شود یک کتک را می‌خورم و تمام و یا از ترس کتک خوردن، خرابکاری و یا رفتار غلط خود را پنهان میکنند تا از کتک خوردن در امان باشند که این موضوع برای کودک در بزرگسالی تأثیر مخربی را دارد.
حال در اینجا می‌خواهیم روش و راه‌های جایگزین تنبیه کودک بصورت بدنی را بگوییم و همچنین باید تذکر داده شود که هیچگاه کودک کمتر از 5 سال را تنبیه نکنید.
کودک خود را محروم کنید
یکی از روش‌های مناسب برای جایگزینی تنبیه کودک بصورت بدنی محروم کردن کودک از فعالیت و یا مکانی می‌باشد که بسیار مؤثر است و باید این روش درست و در موقعیت مناسب انجام شود و انجام این روش باید جوری باشد که کودک چیز و یا فعالیت با ارزشی را از دست داده باشد. در زیر به نکاتی که در این روش باید به آنها دقت شود اشاره می کنیم:
- مکان که کودک برای تنبیه و محروم شدن باید در آنجا باشد را با دقت انتخاب کنید، این مکان باید برای کودک کسل‌کننده و خسته‌کننده باشد و کودک از بودن در این مکان ناراضی باشد تا این روش در کودک تأثیر بگذارد.
- علت و دلیل محرم کردن را به کودک بگویید
- قبل از هر رفتاری به کودک خود بگویید که اگر رفتار ناپسندی را از او دیدید به مدت معلوم در اتاق می‌ماند. به کودک بفهمانید که این محروم کردن به ترک رفتار بد او کمک می‌کند و برای این که او را از فعالیت و یا مکانی محروم نکنید باید رفتار مناسبی داشته باشد.
- درمقابل مقاومت کودک کمی عصبانی شوید، اگر کودکتان در مقابل انجام محرومیت مقاومت کرد در رفتار خود عصبانیت خود را به کودک نشان دهید و بگویید اگر از قانونی که گذاشته‌ام سرپیچی کنی حق استفاده و بازی با اسباب‌بازی موردعلاقه اتو نداری و حتماً کاری را که گفته اید را انجام دهید تا از شما حساب ببرد.
جمع بندی مبحث تنبیه کودک
والدین تصور میکنند برای تربیت خوب فرزندانشان باید از تنبیه کودک بصورت فیزیکی و یا دیگر تنبیه‌ها استفاده کنند که تنبیه خود روشی برای تربیت کودک می‌باشد ولی نه تنبیه فیزیکی، زیرا تنبیه فیزیکی باعث می‌شود کودک اعتمادبه‌نفس پایین و روابط اجتماعی ضعیفی داشته باشند. در بزرگسالی کودکانی که تنبیه بدنی شده‌اند بیشتر از دیگر کودکان به بیماری‌های روحی و روانی مبتلا میشوند پس والدین تاحدامکان از تنبیه بدنی پرهیز کنند و اگر در مقابل رفتارهای اشتباه کودک خود زود عصبانی می‌شود حتماً با یک روان‌شناس مشورت کنند و رفتار درست را آموزش ببینند.
